Klub Muzyczny Alchemia istniejący od 1999 roku na krakowskim Kazimierzu jest miejscem, w którym odbyło się już ponad 500 wydarzeń artystycznych. Jacek Żakowski i Aleksander Wityński przyłożyli rękę do wielu produkcji spektakli teatralnych, koncertów, projektów plastycznych, nagrań płyt i realizacji wystaw, projekcji filmowych itp. Własnymi siłami stworzyli warunki dla docenionych już artystów i tych debiutujących, poszukujących drogi na realizację swoich projektów muzycznych, teatralnych i innych zawierających się w sferze sztuki. Alchemia to już nie tylko miejsce spotkań, to instytucja mająca zaszczyt gościć twórców i szeroką rzeszę ich publiczności.
Sądecki Park Etnograficzny to największe muzeum skansenowskie w Małopolsce, prezentujące architekturę drewnianą i tradycyjną kulturę ludową lokalnych grup etnograficznych – Lachów, Pogórzan i Górali Sądeckich oraz grup etnicznych: Łemków, Niemców i Cyganów Karpackich. Na powierzchni 20 ha znajduje się kilkadziesiąt budynków, m.in. zagrody chłopskie, siedemnastowieczny dwór szlachecki z unikalną polichromią we wnętrzach, folwark dworski oraz osiemnastowieczne świątynie: kościół rzymskokatolicki, cerkiew greckokatolicka i kościół protestancki. Najnowsza część – Miasteczko Galicyjskie - prezentuje małomiasteczkową zabudowę z końca XIX wieku., z ratuszem, dworem szlacheckim, domami mieszczańskimi, karczmą i dwoma kapliczkami św. Floriana, i św. Jana Nepomucena. W Miasteczku Galicyjskim znajduje się też remiza strażacka z charakterystyczną wieżyczką i dużymi drewnianymi wrotami, w której zgromadzono sprzęt przeciwogniowy, jak wozy, hełmy, bosaki, węże gaśnicze i sikawki. Natomiast w domach przy rynku urządzono m.in. sklepik z pamiątkami i antykwariat, pracownię rzemieślnika wyrabiającego drewniane ozdoby i zabawki, aptekę w stylu retro, pracownię żydowskiego krawca, cukiernię i pocztę.
Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia
Początek istnienia szkoły wiąże się w rokiem 1945 i osobą pierwszego dyrektora Artura Taude. Obecny budynek PSM II stopnia przy ulicy Basztowej jest obiektem zabytkowym, znajdującym się w strefie ścisłej ochrony konserwatorskiej i stanowi istotny element architektonicznej pierzei ulic Basztowej i Krowoderskiej w ścisłym centrum Krakowa. Pierwotnie został wzniesiony jako trzykondygnacyjna rezydencja mieszczańska, nadbudowana o jedną kondygnację pod koniec XIX wieku.
Układ funkcjonalno-przestrzenny sali koncertowej i pomieszczeń dydaktycznych zdeterminowany został kształtem istniejącego budynku. Sala posiada bardzo dobrą akustykę m.in. dzięki zastosowanemu wyposażeniu ze specjalnych gatunków drewna. Sala Koncertowa pomieści co najmniej dwustuosobową widownię.
Małopolski Ogród Sztuki przy ulicy Rajskiej 12 w Krakowie, to jedyna w swoim rodzaju i jedyna w regionie placówka wpisująca się w krąg szeroko rozumianych centrów kultury. Dzięki swojej architekturze i wnętrzom to obiekt nowoczesnych przestrzeni, które stwarzają możliwości prezentacji projektów artystycznych opartych na syntezie rozmaitych dziedzin sztuki. MOS to połączenie w jednym miejscu zróżnicowanej, szerszej niż stricte teatralna, oferty usług w zakresie kultury, sztuki i edukacji, mających na celu rozwijanie kompetencji kulturowych społeczności regionu i miasta, skierowanej do zróżnicowanych grup odbiorców: dzieci, młodzieży, osób niepełnosprawnych, osób starszych, a także zainteresowanych profesjonalistów, artystów i twórców.
Dworek Białoprądnicki
Centrum Kultury „Dworek Białoprądnicki” to miejsce, w którym wielowiekowa historia łączy się ze współczesnością. Wśród wydarzeń kulturalnych dla dzieci i dorosłych nie brakuje koncertów, spektakli, wystaw i spotkań z podróżnikami, literatami, czy hobbystami. Dworek to również kreatywna przestrzeń dla nowatorskich projektów i współpracy międzynarodowej, a także budowy partnerstw w ramach koncepcji Społecznej i Kulturalnej Odpowiedzialności Biznesu. Funkcjonuje u nas również profesjonalne studio nagrań, które łączy początkujących i doświadczonych muzyków. Ci pierwsi trafiają tam głownie dzięki projektowi ODKRYWKA, skierowanemu do zdolnych, „garażowych” muzyków. Dworek wspiera ich twórczość organizując koncerty i udostępniając studio. Dworek Białoprądnicki to także historia. Wzniesiono go na miejscu wcześniejszego zespołu pałacowego. W latach 1545 – 1550 na Prądniku swoją rezydencję w stylu willi włoskiej wybudował Wielki Kanclerz Koronny, biskup krakowski Samuel Maciejowski. Miejsce od samego początku przyciągało wybitne osobistości, m.in. Łukasza Górnickiego, Mikołaja Reja, Stanisława Orzechowskiego i Jana Kochanowskiego.
Dziś gospodarzem zabudowań podworskich oraz Zajazdu Kościuszkowskiego jest Centrum Kultury „Dworek Białoprądnicki”.
Swoją siedzibę ma tutaj również Rada Dzielnicy IV.
Cricoteka
Istniejący od 1980 roku Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora, początkowo działający jako Ośrodek Teatru Cricot 2 założony został z inicjatywy samego artysty. Przez blisko 10 lat tworzył instytucjonalne podstawy do funkcjonowania kantorowskiego teatru, pełniąc równocześnie rolę "Żywego Archiwum" twórczości teatralnej Kantora, dla zachowania jego idei "nie w martwym systemie bibliotekarskim, lecz w umysłach i wyobraźni następnych pokoleń". Zgodnie z testamentem Mistrza zadanie to realizuje nadal Cricoteka jako swój podstawowy, najważniejszy cel statutowy, bazując na powstałym i przechowywanym w Krakowie unikalnym zbiorze kilkuset obiektów oraz kostiumów ze spektakli Teatru Cricot 2, pism teoretycznych, rysunków i projektów Kantora, rejestracji wideo, dokumentacji fotograficznej, wreszcie tysięcy wielojęzycznych recenzji, czasopism, książek - plonu wieloletnich wędrówek Tadeusza Kantora i jego aktorów, który stale jest rozbudowywany o nowe pozycje i naukowo opracowywany. Cricoteka jest specyficzną instytucją, pełniącą równolegle funkcję archiwum, "muzeum", galerii i placówki naukowej. Rodzajem "aneksu" Cricoteki jest Galeria-Pracownia Tadeusza Kantora działająca od 1995 r. W tym mieszkaniu - pracowni Tadeusz Kantor w latach 1987-1990 tworzył ostatnie dzieła swojego życia. Obok tego "Biednego Pokoiku Wyobraźni", funkcjonuje niewielka galeria. W 2009 roku projekt Cricoteki otrzymał dofinansowanie na realizację zadania pn. Budowa nowej siedziby Cricoteki w tym Muzeum Tadeusza Kantora z Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego oraz środki na wkład własny pochodzące z budżetu Województwa Małopolskiego. Uroczyste otwarcie nowej siedziby Cricoteki odbyło się 12 września 2014 roku.
Parafia ewangelicka w Krakowie istnieje od 1557 roku. Pierwsze nabożeństwo zostało odprawione w ogrodzie bonerowskim, za bramą mikołajską. Od roku 1570 na mocy Unii Sandomierskiej (pierwszej inicjatywy ekumenicznej) jesteśmy wspólnotą łączącą dwie konfesje: ewangelicko-augsburska i ewangelicko-reformowaną. Parafia na przestrzeni kilkuset lat zmieniała swą lokalizację. Od 1816 roku parafia ewangelicka mieści się przy ul. Grodzkiej 58. Wspólnota gromadzi się wokół w kościele św. Marcina w Krakowie. Parafia liczy 460 osób, nabożeństwa odbywają się w każdą niedzielę i święto. Liturgia prowadzona jest w j. polskim (wyjątkowo ze względu na grupy zagraniczne, które odwiedzają Kraków, możliwe jest tłumaczenie na j. angielski lub j. niemiecki).
Krakowskie Centrum Kinowe ARS powstało w 1995 roku z inicjatywy Andrzeja Kucharczyka – jednej z najważniejszych postaci krakowskiej kinematografii lat 90., współwydawcy pierwszego w Polsce specjalistycznego pisma branżowego „FilmPro” oraz wcześniejszego opiekuna takich ośrodków kinowych jak Kijów, Warszawa, czy też założone w 1912 roku kina Wanda. Początkowo w skład projektu Krakowskiego Centrum Kinowego weszły trzy sale: Aneks, Reduta i Sztuka. Od pierwszych ich liter powstała nazwa ARS. Każda z sal posiadała niepowtarzalny klimat oraz niezwykłą historię. Dzięki sprofilowaniu repertuaru w kierunku bliższym najwierniejszej widowni, Krakowskie Centrum Kinowe ARS od wielu lat nieprzerwanie istnieje w świadomości społecznej i funkcjonuje jako jedna z wizytówek Krakowa i polskiej bazy kinowej. Prezentuje zarówno popularne filmy komercyjne, jak i mniej popularne produkcje, w związku z czym zostało członkiem sieci Europa Cinemas w Paryżu oraz Sieci Kin Studyjnych w Warszawie. Dzięki niesłabnącemu poziomowi swojej działalności może cieszyć się posiadaniem nagród takich, jak Złoty Bilet za doskonałą frekwencję, czy nagrodą Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej dla najlepszego kina w Polsce za osiągnięcia w upowszechnianiu i promocji kina.
fot. Marta Mazurkiewicz-Stefańczyk
KRAKOWSKI
FESTIWAL
AKORDEONOWY
KRAKOW
ACCORDION
FESTIVAL
EDYCJA TRZECIA
VOL. 3
